توسل به سیدالشهدا (ع)
هنگامی‌که امام علی(ع) حکومت و خلافت مسلمانان را برعهده گرفت، عدّه‌ای از کشاورزان به حضور ایشان مشرّف شدند و به حضرت عرض کردند: «مدّت زیادی است که در کوفه باران نباریده و محصولات کشاورزی در حال نابود شدن است، شما از پروردگار درخواست کنید که بر باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی باران ببارد.»امام علی(ع) به جای آن‌که خود دعا کند یا به مردم فرمان دهد که نماز استسقاء بخوانند، وارد منزل شد، سپس فرزندش‌ امام حسین(ع) را صدا زد و مشکل کشاورزان را مطرح کرد و از ایشان درخواست نمود برای رفع این مشکل در بارگاه الهی دعا کند.راز و رمز این توسّل آن بود که حضرت امیرالمؤمنین(ع) به مقام والای فرزندشان آگاه بود و می‌دانست مسیر رسیدن به خدا از راه حضرت سیّدالشهدا(ع) نزدیک‌تر و وسیع‌تر است.حضرت سیّدالشهدا(ع) نیز بلافاصله فرمان پدر را اجرا نمود و رو به سوی درگاه پروردگار دعا کرد.در همان هنگام، باران فراوانی بر زمین‌های تشنه نازل و مشکلات کشاورزان حل شد.



دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ایمانم را به درجه کامل‏ترین ایمان رسان، و یقینم را برترین یقین گردان، و نیتم را به بهترین نیت‏ها منتهى ساز، و کردارم را به بهترین کردارها تبدیل کن.بارخدایا، نیتم را به لطف خود کامل و خالص گردان، و یقینم را بدان گونه که دانى به راه صحت بر، و تباهى کارم را به قدرتت اصلاح کن.بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و گره هر کارى که فکرش مرا به خود مشغول داشته بگشاى، و مرا درکارى قرار ده که فردا مرا از آن بازپرسى مى‏کنى، و روزگارم را در آنچه از پى آنم آفریده‏اى مصروف دار، و بى‏نیازم گردان و روزیت را بر من وسعت ده، و به چشمداشت مبتلایم مکن، و ارجمندم ساز و گرفتار کبرم مفرما، و بر بندگیت رامم ساز، و بندگیم را به آلودگى خودپسندى تباه مکن، و خیر و نیکى را براى تمام مردم به دست من جارى ساز، و آن را از کدورت منّت‏گذارى دور دار، و خوى عالى را به من عنایت فرما، و از فخرفروشى محافظتم کن.بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و درجه و مرتبه مرا نزد مردم بلند مگردان مگر آنکه مرا به همان اندازه نزد خودم پست گردانى، و عزتى آشکار برایم ایجاد مکن مگر که به همان اندازه در باطنم خاکسار سازى.بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا از روشى پسندیده بهره دِه که آن را با برنامه‏اى دیگر عوض نکنم، و مرا به طریق حق رهنمون شو آن‏گونه که از آن روى نتابم، و نیتى درست و استوار به من مرحمت کن آنسان که در آن به تردید نیفتم، و مرا تا وقتى زنده بدار که عمرم در طاعت تو به کار رود، و چون بخواهد عمرم چراگاه شیطان شود جانم را بستان قبل از - آنکه دشمنیت به من رو کند، یا خشمت بر من مستحکم گردد.الهى در وجود من هیچ خصلت عیبناک مگذار مگر آنکه آن را به دایره اصلاح آورى، و مرا با هیچ عیبى که به خاطر آن سرزنشم کنند رها مکن مگر آنکه آن را نیکو گردانى، و هیچ کرامتى را در من ناقص مگذار مگر آنکه به کمالش رسانى.بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و شدّت کینه کینه توزان را به محبت، و حسد اهل تجاوز را به مودّت، و بدگمانى اهل صلاح را به اطمینان، و دشمنى نزدیکان را به دوستى، و گسستن خویشاوندان را به خوش رفتارى، و رو بر تافتن نزدیکان را از یارى نمودن به یارى، و دوستى ظاهرسازان را به دوستى حقیقى، و خوار انگاشتن مصاحبان را به حُسن رفتار، و تلخى ترس از ظالمان را به شیرینى ایمنى مبدّل ساز.بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا بر کسى که به من ستم کند چیرگى ده، و با آن که با من به مجادله برخیزد زبان گویا ساز، و بر آن که نسبت به من دشمنى ورزد پیروزى عنایت کن، و بر آن که مرا مى‏فریبد چاره‏سازى مرحمت فرما، و بر آن که مرا زبون خواهد قدرت ده، و بر آن که مرا عیب مى‏گوید توانى ده که دروغش را آشکار سازم، و از چنگ آن که مرا بیم دهد رهایم کن، و از آن که مرا به راه راست رهنمون شود و استقامت آموزد توفیق فرمانبرى ده، و به پیروى از کسى که ارشادم نماید موفّق دار.خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا بر خیرخواهى کسى که با من نیرنگ کند توفیق ده، و آن را که از من دورى کرده به خوبى پاداش دهم، و به آن کس که محرومم ساخته بخشش کنم، و به آن که از من بریده بپیوندم، و برخلاف آن که از من غیبت کرده از وى نیکو یاد کنم، و خوبى را سپاس‏گزارم، و از بدى چشم بپوشم.بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به زیور شایستگان بیاراى، و زینت اهل تقوا را در این امور بر من بپوشان: در گستردن سفره عدل، و فروخوردن خشم، و خاموش کردن آتش فتنه، و جمع کردن پراکندگان، و اصلاح بین مردم، و آشکار نمودن کارهاى خوب، و پوشاندن عیوب، و نرمخویى، و فروتنى، و خوشرفتارى، و وقار، و حسن معاشرت، و سبقت‏جویى به فضیلت، و اختیار کردن تفضّل بر دیگران، و چشم‏پوشى از سرزنش دیگران، و بخشش رایگان به غیرمستحق، و گفتن سخن حق هرچند سنگین و گران باشد، و ناچیز دانستن نیکى را در گفتار و رفتارم هر چند زیاد باشد، و بسیار شمردن شرّ را در گفتار و رفتارم هرچند اندک باشد.و همه این خصلت‏ها را به وسیله تداوم اطاعت، و همراهى با جماعت مسلمین، و فرو گذاشتن اهل بدعت و عمل کننده به رأى ساختگى در دین، کامل ساز.
صحیفه سجادیه
 

کنت کلود‌هانری دو رووْرُوی معروف به سن سیمون فیلسوف فرانسوی در اول ژانویه 1760م در شهر پاریس به دنیا آمد و در زادگاه خود به تحصیل پرداخت.وی پس از اتمام تحصیلات خود راهی آمریکا شد و پس از بازگشت به فرانسه، به مطالعات فلسفی مشغول گردید.سن سیمون از نخستین کسانی است که از ساخت کانال سوئز و کانال پاناما حمایت کرد و شرکت‏های سهامی‌برای ساخت راه آهن را تأسیس نمود.وی هم‏چنین طی سال‏های متمادی به نشر افکار و عقاید خود مشغول بود و طرفدارانی پیدا کرد.او عقیده داشت که اگر کارگران به آزادی اقتصادی و فکری نائل گردند، نوع حکومت اهمیت ندارد.سن سیمون تصور می‏کرد استقرار یک نوع مسیحیت جدید، تمام دردها را دوا می‏کند و اگر جامعه بشری در استفاده از منابع ثروت زمین، راه خیر و درستی در پیش گیرد، خوش‏بخت خواهد شد، مشروط بر این‏که اخلاق جامعه را نیز به راه درست رهبری نماید.افکار و عقاید سن سیمون در دانشگاه‏های فرانسه رواج پیدا کرد و در پیدایش مکتب سوسیالیسم با هدف تعدیل ثروت، مالکیت عمومی‌و تسلط دولت بر مؤسسات بزرگ اقتصادی و صنعتی به نفع مردم، تاثیر زیادی داشت.رواج اندیشه‏های سن‏سیمون باعث شد تا رهبران انقلاب فرانسه به او بدگمان شوند و او را تا نزدیک تیغه گیوتین به پیش برند، اما وی به زحمت از این مهلکه جان به در بَرَد.پیروان وی هواخواه این بودند که وسایل تولید به مالکیت دولت درآید، حقوق ناشی از توارث ملغی گردد و زنان به تدریجْ آزادی به دست آورند.سن‏سیمون در این راستا معتقد بود که آن‏چه ما بدان محتاج هستیم، جامعه نو، دین‏نو و ارزشیابی نوینی از عدالت است که ثروت را در دست دولت و کارگران را مستخدمین دولت قرار دهد.سن سیمون مدت ده سال از عمر خود را به مسافرت و تتبّع پرداخت و از سال 1807م، یک سلسله کتاب درباره عقاید علمی‌و اقتصادی خود نگاشت.افکار فریبنده سن سیمون در سالیان بعد بر اندیشه‏های افرادی هم‏چون یوهان گوته، آگوست کنت و کارل مارکس تاثیر نهاد و تفکرات اجتماعی سن‏سیمون، به نام "سن‏سیمونیسم"، شهرت جهانی یافت.سن سیمون سرانجام در 24 ژوئیه 1825م در 65 سالگی درگذشت.
 

با جان و دل گوش دهید
مردی که دیگر تحمل مشاجرات با همسر خود را نداشت، از استادی تقاضای کمک کرد.به استاد گفت: «به محض اینکه یکی از ما شروع به صحبت می‌کند، دیگری حرف او را قطع می‌کند.بحث آغاز می‌شود و باز هم کار ما به مشاجره می‌کشد.بعد هم هر دو بدخلق می‌شویم.در حالی که یکدیگر را بسیار دوست داریم، اما نمی‌توانیم به این وضعیت ادامه دهیم.دیگر نمی‌دانم که چه باید بکنم.»استاد گفت: «باید گوش کردن به سخنان همسرت را یاد بگیری.وقتی این اصل را رعایت کردی، دوباره نزد من بیا.»مرد سه ماه بعد نزد استاد آمد و گفت که یاد گرفته است به تمام سخنان همسرش گوش دهد.استاد لبخندی زد و گفت: «بسیار خوب.اگر می‌خواهی زندگی زناشویی موفقی داشته باشی باید یاد بگیری به تمام حرف‌هایی که نمی‌زند هم گوش کنی.»
راهکار مدیریت