حجت الاسلام والمسلمین موسوی مطلق: بسم الله الرحمن الرحیم لَا یجِیرُ، یا إِلَهِی، إِلَّا رَبٌّ عَلَی مَرْبُوبٍ، وَ لَا یؤْمِنُ إِلَّا غَالِبٌ عَلَی مَغْلُوبٍ، وَ لَا یعِینُ إِلَّا طَالِبٌ عَلَی مَطْلُوبٍ. و پناه نمی دهد کسی کسی را ای اله من مگر  پروردگار پرورش دهنده و مغلوب زمین خورده را جز غالب امان نمی دهد،کمک نمی کند  طلب کننده را جز مطلوب . نکات قابل تامل در این فراز عبارتند از: ۱.یجیر؛به معنای پناه می دهد؛ و جز خداوند کسی قادر به پناه دادن نیست؛ و پناه دادن او تابع قوانین خود اوست . قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ. بگو: اگر معرفت و شناخت دارید [بگویید:] کیست که [حاکمیّت مطلق و] فرمانروایی همه چیز به دست اوست و او پناه دهد و برخلاف خواسته اش به کسی [از عذاب] پناه داده نمی شود. ۲.از استفاده کلمه اله و رب در این نوه مناجات نشان از عاطفی بودن و بستر ریزش رحمت خدا را فراهم ساختن  دارد . ۳.مرحوم علامه جعفری پیرامون رابطه رب ومربوب در مجلد دوم شرح نهج البلاغه می فرماید : اين رابطه در بيش از 1000 مورد در قرآن وارد شده است ، بهمين جهت است كه مى توان گفت : هيچ يك از انواع روابط ميان جهان هستى و خدا و انسان و خدا مانند رابطه رب و مربوب مورد تأكيد قرار نگرفته است . بعنوان نمونه :  قُلْ اَغَيْرَ الْلَّهِ اَبْغى رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْى ءٍ 1 .( بگو به آنان آيا پروردگارى غير از خدا بخواهم در حالى كه اوست پروردگار همه اشياء ) . ابن منظور لغت دان معروف ادبيات عرب ميگويد : « رب : در لغت به مالك و سرور و تدبيركننده و تربيت كننده و قيّم و انعام كننده گفته مى شود » 2 .در همه معانى مزبور رابطه تصرف و فعاليت دائمى ربّ در مربوب وجود  ( 1 ) الانعام آيه 164 . ( 2 ) لسان العرب ابن منظور ج 1 ص 399 .۴.امان دادن  یعنی بستر ارامش فراهم کردن و زدودن ترس است مخصوصا برای کسی که مغلوب شدت و زمین خورده است و جز از کریم امان صادر نمی شود؛مخصوصا وقتی ترس بیشتر باشد خداوند امنیت بیشتری را بر خائف مستولی می کند؛ یا امان الخائفین است. ۵.اشاره به معین بودن خداست ؛ خداوند کمک کننده و معین برای همگان است و به طور خصوص برای ضعفا ، عاجزیم و آنان که در طلب کمک از او باشند.