در چند روز گذشته، شاید یکی از مهمترین اسناد تاریخ غرب منتشر شد: سند استراتژی امنیت ملی آمریکا. این سند که هر چهار سال منتشر میشود، اهداف آمریکا را برای سالهای آینده نشان میدهد.
از مهمترین بخشهای این سند، محتوای مربوط به رویکرد آمریکا در قبال دیگر کشورهاست. در این سند اشاره شده که برخورد گذشته با دیگر کشورها اشتباه بوده و آمریکا دیگر توانایی دخالت در امور سایر کشورها را ندارد. اگر تا دیروز با حرکت ناوهای هواپیمابر و جنگندههای خود در شرق و غرب جهان دخالت میکرد، امروز صرفاً تلاش میکند امنیت خود را تأمین کند و مانع از نفوذ دشمنان به قاره آمریکا شود. برای درک بهتر این تغییر، باید سیاستهای پیشین آمریکا در منطقه را مرور کنیم. سیاست خارجی آمریکا همواره بر پایه دخالت در کشورهای دیگر برای تأمین منافع خود استوار بوده است. حضور مستقیم نظامی در سرتاسر جهان که نمونه آن را میتوان در پایگاههای متعدد آمریکا در جهان مشاهده کرد، گواه این ادعاست. به گونهای که حدود ۷۵۰ پایگاه و تأسیسات نظامی در دنیا متعلق به ارتش آمریکاست یا توسط آن استفاده میشود. اما چه شده که کشوری با این حجم از تأسیسات و پایگاه در سراسر جهان، به فکر کاهش حضور و خروج از نقاط مختلف افتاده است؟ این تحول نشان میدهد که آمریکا دیگر مانند گذشته، توانایی حضور گسترده در سراسر جهان را ندارد.

