اظهارات دردسرساز

تابستان ۱۴۰۳، وقتی پزشکیان سکان دولت را به دست گرفت، او و شخصیت‌های ستادش می‌کوشیدند تا او را رئیس جمهوری صادق، صریح و شفاف معرفی کنند و روی‌کارآمدن او را نتیجۀ اعتماد عمومی به صداقت او می‌دانستند ؛ بی‌خبر از اینکه همین اسرار هویدا کردن‌ها روزی کار دست اعتماد عمومی خواهد داد.
« رئیس‌جمهور پزشکیان امروز در کردستان بار دیگر وضعیت آبی کشور و بخصوص تهران را نامساعد خواند و ضمن درخواست از مردم برای صرفه‌جویی، دستگاه‌های دولتی را به چاره‌اندیشی در خصوص تأمین آب تهران تا پایان آذرماه مکلف کرد. »
این می‌توانست خبری باشد که هم رسانندۀ پیام‌های مشخصی در موضوع بحران آب و در عین حال بی‌ضرر برای اعتماد عمومی است. ضمن اینکه به مردم یادآوری می‌کند که بارش‌ها نسبت به سالیان گذشته قدری به‌تأخیر افتاده اما راه‌چاره‌ای هم پیش پای مردم گذاشته است. متأسفانه رسانه‌ها عین همین مضمون از سخنان آقای پزشکیان در هفتۀ گذشته را با جملات دیگری بازتاب دادند : « نه زیر پاهایمان آب داریم و نه پشت سدها » ، « اگر تا پایان آذرماه باران نبارد، ناچار به جیره‌بندی آب خواهیم بود » ، « در صورت تداوم خشکسالی باید تهران را تخلیه کنیم » و از میان این‌‌ها جملۀ آخری بیش از همه مورد توجه قرار گرفته.
حالا چند روزی است که رسانه‌های معاندِ فرصت‌طلبِ خارجی و رسانه‌های « در شهوت دیده‌شدن به هر قیمتی » در داخل این جملات را سرِ دست گرفته‌اند و آن‌ها را اسباب بازی با افکار عمومی مردم قرار داده‌اند‌. حتی رسانه‌های دیگر کشورهای منطقه هم جملات فوق‌الذکر را تیتر کرده‌اند؛ با تصاویری که تهران را یک شهر متروکه در آیندۀ نزدیک تداعی می‌کند. فکر و ذهن مردمی که به تازگی از نادرستی خبرهای مربوط به بحرانی‌بودن شرایط پس از جنگ و… اطمینان کامل یافته‌بودند ، حالا دوباره درگیر بحران تازه‌ای شده که به‌نظر رئیس‌جمهور کشور امکان دارد حتی تا مرحلۀ تخلیۀ پایتخت هم تشدید شود ! چه اتفاقی در این کشور در حال وقوع است ؟
اما آیا واقعاً موضوع به همین اندازه باید جدی گرفته شود و با فرض جدیت موضوع، آیا ضرورتی به طرح چنین موضوعی در فضای کنونی کشور هست ؟ امروز که گوش مردم به لطف تدبیر تیم رسانه‌ای دولت از چنین خبرهایی پر شده‌است، چه کاری از مردم ساخته‌است که پیش از آن نبوده است ؟ این صراحت لهجه در بیان بدترین سناریوهای ممکن در مقابل عموم ملت چه گرهی از این بحران باز کرده است ؟
سرمایۀ اجتماعی هر دولتی اعتماد عموم ملت به توان آن دولت در حل بحران‌هاست و این بیش از اینکه به توهم شیشه‌ای کردن دیوارهای دولت نیاز داشته باشد، به تدابیر مؤثر عملیاتی نیازمند است. اگر تیم عملیاتی دولت توانایی حل مسئله‌ها را ندارد، کاش یک‌نفر اعضای تیم رسانه‌ای دولت را واسطه کند که به رئیس‌جمهور بگویند آبروداری به خرج دهد و مسئله‌های ملی را بیش از این در مقابل چشم جهانیان به بحران‌های لاینحل تبدیل نکنند ؛ « که راز دوست از دشمن نهان به » .