تعویق در میادین مشترک، واگذاری ثروت ملی به رقبا

کارشناسان انرژی هشدار می‌دهند هر روز تأخیر در توسعه میادین مشترک، به معنای واگذاری ثروت ملی به رقبای منطقه‌ای است؛ توسعه فوری این میادین، ضرورتی فراتر از منافع اقتصادی تلقی می‌شود.«توسعه میادین مشترک از نان شب واجب‌تر است»، این جمله را کارشناسان انرژی می‌گویند، چراکه بر این باورند در صورتی که توسعه و بهره‌برداری از این میادین به‌صورت جدی دنبال نشود، علاوه بر اینکه رقیب ما در میادین مشترک نفت و گاز برداشت بیشتری خواهد داشت، سرمایه نسل‌های آینده از بین می‌رود. به همین دلیل، توسعه میادین مشترک از نان شب واجب‌تر است و آن را یک ضرورت و فرصت اقتصادی می‌دانند.البته نباید از یاد برد که برای توسعه میادین مشترک، موانع بسیاری در راه وجود دارد. از یک‌سو تحریم‌ها و از سوی دیگر، نبود سرمایه و فناوری لازم باعث شده تا کشور ما بهره‌برداری از این منابع خدادادی را به تأخیر بیندازد.با این وجود، کارشناسان این حوزه معتقدند جذب سرمایه خارجی یا قراردادهای IPC با ارائه مشوق‌هایی مبتنی بر بازدهی و تضمین بازگشت سرمایه می‌تواند راه‌گشا باشد و سرمایه‌گذار را ترغیب به حضور در پروژه‌های نفتی کند. محسن قمصری، مدیر سابق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران، نیز این موضوع را تأیید کرده و به خبرنگار مهر می‌گوید: «قراردادها باید جذابیت لازم را برای سرمایه‌گذار داشته باشند تا ترغیب شود در این بخش سرمایه‌گذاری کند. همچنین باید در زمینه مصونیت‌های سیاسی نیز به‌گونه‌ای عمل کنیم که اطمینان لازم برای سرمایه‌گذار وجود داشته باشد تا سرمایه‌های خود را در کشور ما به کار گیرد.» برداشت از میادین مشترک هرچه به تأخیر بیفتد، کشور همسایه را منتفع می‌کند. به همین دلیل، ایران همواره در معرض خطر از دست دادن بخش قابل‌توجهی از منابع خود قرار دارد و توسعه موفق این میادین می‌تواند تضمین‌کننده امنیت انرژی در شرایط حاضر و سرمایه‌ای قابل‌توجه برای نسل‌های آینده باشد.به‌طوری که اگر در میادین مشترک، با توجه به اینکه با کشورهای همسایه اشتراک داریم، ما در سرمایه‌گذاری عقب بیفتیم، کشورهای همسایه از ما پیشی می‌گیرند و به ازای هر روز تأخیر، سرمایه‌های ملی ما را به کشور خود جذب می‌کنند. حسن مرادی، کارشناس انرژی، در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه میادین مشترک باید در اولویت قرار بگیرند، خاطرنشان کرد: «ما با هر کشوری که میدان مشترک داریم، حتی کشورهایی که در جنگ خلیج فارس آسیب دیده و ضعیف هستند، همان کشورها نیز در حال استخراج منابع مشترک‌اند. برای نمونه، ایران در پارس جنوبی منابع عظیم گازی مشترک با کشور قطر دارد که قطر به اندازه ما و حتی بیشتر هم در حال برداشت گاز است.»این کارشناس انرژی ادامه داد: «ما ابتدا باید دغدغه میادین مشترک را داشته باشیم و سپس میادین مستقل را در نظر بگیریم، زیرا میادینی که در سرزمین اصلی ما قرار دارند می‌توانند به‌عنوان ذخایری برای نسل‌های آینده به شمار آیند.»