دانشجویان آمریکایی «شعار» حمایت از فلسطین را به «عمل» تبدیل کردند

دانشگاه‌های آمریکا در سال‌های اخیر از بستر اعتراضات دانشجویی فراتر رفته و به صحنه‌ای برای پیوند مستقیم با مقاومت فلسطین تبدیل شده‌اند؛ روندی که از شعار آغاز و به اقدام‌های عملی تبدیل شد. به گزارش گروه اروپا و آمریکای ایرنا، در سال‌های اخیر، دانشگاه‌های آمریکا به یکی از مهم‌ترین عرصه‌های حمایت از فلسطین و نقد سیاست‌های رژیم اسرائیل تبدیل شده‌اند. از جنبش تحریم، سرمایه‌گذاری نکردن و تحریم (BDS) گرفته تا بیانیه‌های همبستگی و برگزاری نشست‌های دانشگاهی، بسیاری از استادان و دانشجویان آمریکایی تلاش کرده‌اند صدای اعتراض خود را علیه اشغال و تبعیض بلند کنند. این روند به‌ویژه پس از جنگ‌های غزه و تشدید بحران انسانی، شدت بیشتری یافته و فضای دانشگاهی را به کانون بحث‌های جدی درباره عدالت، استعمارزدایی و آزادی آکادمیک بدل کرده است. اندیشکده صهیونیستی «انجمن خاورمیانه» (Middle East Forum) طی دو گزارش تحت عنوان «چگونه استادان دانشگاه، معماران مقاومت آکادمیک فلسطین شدند» و «چگونه دانشجویان سخنان استادان خود را به عمل تبدیل کردند» به مساله گسترش حمایت از فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا پرداخته است. بخش اول این گزارش پیشتر منتشر شده است در بخش دوم و پایانی این گزارش آمده است: از حمایت از جنبش «تحریم، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم» (BDS) گرفته تا میزبانی از افراد وابسته به مقاومت، برخی از دانشگاه‌های برتر ایالات متحده به بخشی از مقاومت فلسطین تبدیل شده‌اند. وقتی «الیاس رودریگز» و «یارون لی‌شینسکی» و «سارا میلگریم»، یک زوج جوان یهودی را مقابل موزه یهودی واشنگتن ترور کرد، شعار آشنای «فلسطین آزاد، آزاد» سر داد، چفیه‌ای بیرون کشید و گفت: «این کار را برای غزه انجام دادم.» روز قبل از این اقدام، او در پستی در شبکه‌های اجتماعی گفته بود: «اعتراضات غیرخشونت‌آمیز کارساز نبوده» و سخنانش را با عبارت «فلسطین آزاد» به پایان رسانده بود. دانشجویان ضداسرائیلی مانند استادان ضداسرائیلی معماران مقاومت آکادمیک فلسطین خود، از سال ۲۰۲۱ جسورتر و مطمئن‌تر شده‌اند، نتیجه تلاش‌های گسترده برای «تمرکز بر استعمارزدایی و برجسته‌سازی صدای پژوهشگران فلسطینی.» با این تفاوت که «اقدام» آن‌ها آشکارتر شده است. تنها چند ساعت عملیات پس از آغاز ۷ اکتبر، سازمان ملی «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» (NSJP) بیانیه‌ای به نام «ابزار مقاومت روز» منتشر کرد و خود را نه فقط همانند اساتید خود «همبسته با این جنبش»، بلکه «بخشی از این جنبش» معرفی کرد. در این بیانیه، از اعضا خواسته شد بیانیه «طوفان الاقصی» را امضا کنند که توسط گروه «خرس‌ها برای فلسطین» شاخه دانشجویی SJP در دانشگاه کالیفرنیا، امضا شده بود. («خرس‌ها» نماد آن دانشگاه است). این بیانیه تصریح می‌کرد: «مقاومت در همه اشکال خود، [شامل] مبارزه مسلحانه، اعتصابات عمومی و تظاهرات مردمی مشروع و ضروری است.» پس از این جهش از اعتراض صرف به مبارزه مسلحانه، بیانیه با زبانی آکادمیک ادامه یافت که هر استاد ضداسرائیلی به آن می‌بالید، «ما به‌عنوان دانشجو وظیفه داریم از جنبش آزادی‌بخش حمایت و همبستگی‌ای را مجسم کنیم که از نظریه فراتر رفته است و در عمل تحقق یابد.» عبارت عجیب «همبستگی‌ای که از نظریه فراتر می‌رود» برجسته بود. دانشجویان نیز با الهام از استادان، «اقدام» فعال‌تری در پیش گرفتند. گروه یهودیان ضدصهیونیست «صدای یهودیان برای صلح» (JVP) نیز اعلام کرد که «تعهد به عدالت نژادی بخشی از اقدام ماست، یعنی چرخه‌ای پیوسته از عمل و بازاندیشی در جهت مبارزه با نژادپرستی درون و بیرون سازمان، و ساختن فرهنگی رهایی‌بخش.» اثر استادان «فلسطین و اقدام» بر دانشجویان در زندگی الیاس رودریگز آشکار است؛ فارغ‌التحصیل ۲۰۱۸ دانشگاه «ایلینوی» در شیکاگو که در سال‌های دانشجویی خود با گروه‌های مختلف اعتراض کرده بود. هرچند جزئیات زندگی‌اش هنوز روشن نیست، مسیر او به سوی کشتن دو یهودی در ۲۱ مه ۲۰۲۵ احتمالاً از سال ۲۰۱۴ آغاز شد. تاکنون مدرکی از عضویت او در SJP منتشر نشده، اما رسانه‌های شیکاگو او را عضو گروه ANSWER معرفی کرده‌اند و او همچنین عضو «حزب سوسیالیسم و آزادی» بود که اغلب در کنار SJP تظاهرات برگزار می‌کند. رودریگز یادداشتی که به «مانیفست» او معروف شد بر جا گذاشت که ردپای همان ایده‌های اقدام در آن دیده می‌شود. او، به‌عنوان دانش‌آموخته ادبیات انگلیسی، متنش را «نوشته‌ای برای تثبیت معنا» توصیف کرد. او در این متن از سابقه اعتراضات غیرخشونت‌آمیزش یاد کرده و اعتراف می‌کند که «این لفاظی‌ها دستاورد چندانی نداشته است.» او عنصر مفقود در «آوردن جنگ به خانه» را «نمایش مسلحانه» و «عمل مسلحانه» معرفی کرد. او نوشت که ۱۱ سال پیش چنین اقدامی از نظر اخلاقی موجه بود، اما برای بیشتر آمریکایی‌ها نامفهوم و دیوانه‌وار به نظر می‌رسید. اما زمان تغییر کرده است. او با اطمینان نوشت که «امروز بسیاری از آمریکایی‌ها این اقدام را قابل فهم و حتی به نوعی تنها کار عاقلانه می‌دانند.