تعداد دانشجویان بینالملل در دانشگاههای کشور رو به افزایش است، ظرفیتی که میتواند به نزدیکی هر چه بیشتر ارتباط بین ملتهای همسایه منجر شود.
بهرغم این که بسیاری از دانشجویان در کلاسهای درس و در محیط دانشگاه در کنار یکدیگر هستند اما تا کنون ارتباط چندان عمیقی بین آنان و دانشجویان ایرانی شکل نگرفته است.
فعالیتهای دانشجویی پراکنده از جمله اردوهای زیارتی مشترک یا جلسات حل مشکلات صنفی، میتواند گامهای نخست فعال نمودن این ظرفیت به شمار رود اما به هیچ وجه کافی نیست.
هنر میتواند زبان مشترکی بین دانشجویان ایرانی و بینالملل باشد.
مشخصا برگزاری نمایشگاههای فرهنگی مشترک زمینهساز انتقال مفاهیم عمیق و به نمایش گذاشتن نقاط اشتراک تاریخی خواهد بود.
همچنین اکران دوبلهی ترکی و عربی و انگلیسی و… بسیاری از فیلمهای ایرانی راهکاری اثرگذار روی این مخاطبانی است که از ظرفیت تبدیل شدن به سفیران فرهنگی ایران برخوردارند.
برای مثال اکران اثری چون «یتیمخانهی ایران» که تاریخ جنایات استعمارگران انگلیسی که درد مشترک ملتهای منطقه بوده و هست را هنرمندانه روایت کرده از جمله اقدامات موثر فرهنگی است.
یا معرفی آثار و عقاید متفکرین انقلاب اسلامی در خصوص وحدت اسلامی و شکلگیری حکومت بزرگ با جماهیر آزاد و مستقل، جوانان عدالتخواه و استکبارستیز و تحولخواه منطقه را جذب خود خواهد کرد.
توزیع و ارائهی انبوهی از آثار فرهنگی و هنری و ادبی غنی ایرانی، به شرط تمرکز و استمرار میتواند جور کمکاری چندین سالهی متولیان دیپلماسی عمومی را کشیده و عمق راهبردی ایران را در منطقه افزایش دهد.

