نگاهی به وضعیت کنونی جریانات دانشجویی به مناسبت روز دانشجو:
جسم کمجان جنبش دانشجویی تنفسهای مصنوعی را نیز پس میزند. مدتهاست که تبدیل روز دانشجو به جشن دانشجویی و فراموش کردن اصالت این روز با انتقادات شدیدی از سوی فعالین سابق جریان دانشجویی مواجه شده است. جشنهایی با درونمایه تفریحی جای جلسات داغ و پرحرارت دانشجویی را گرفته است.
خبری از مناظرات داغ دانشجویی نیست. مسئولین نیز ابایی از رد دعوت دانشجویان برای حضور در دانشگاه ندارند چون این عدم حضور و عدم پاسخگویی هزینهای برایشان ندارد. حضور مقامات بلندپایه در دانشگاه نیز با دهها ملاحظه برای حضور دانشجویان همراه میشود تا حد امکان تب جلسه قبل از آن گرفته شود. جریان دانشجویی که سال 1332 در طی اعتراض دنبالهدار به دخالت خارجی برای کودتا در کشور با شنیدن خبر ورود معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران یک روز تاریخی را رقم زد و سه شهید را تقدیم راه مبارزه با استکبار کرد و مسیر خود را با تسخیر سفارت آمریکا در ابتدای انقلاب اسلامی در راه دفاع از کشور در مقابل توطئههای خارجی ادامه داد امروز به حدی با مسیر اصلی خود فاصله گرفته که گویا هیچ نسبتی با گذشته خود نمیتواند برقرار کند.
صحبت در مورد هزینه دادن در مسیر آرمان به حلقههایی محدود منتهی شده که احتمالا آخرین نسل دانشجویانی باشند که درک دست و پا شکستهای از جنبش دانشجویی دارند و با تجمعات بیست الی سی نفره کنششان را در حد پیگیری حقوق مردم ادامه میدهند هر چند که هزینه اندک آن نیز باعث شده دانشجوی امروز خود را در بن بست ببیند از ادامه مسیر سرد شود. گویی انتظار آن را دارد که فرش قرمزی برای کنشگریاش برای وی پهن شود. از سوی دیگر تناقض بین شعار و رفتار مسئولین اجرایی در مورد اهمیت دانشجو و نقش آفرینیاش هم به سردی این فضا افزوده است. دستاویز کردن جنبش دانشجویی برای رسیدن به اهداف شخصی یک هویت پوچ از جنبش دانشجویی ساخته است.
تلاشهای مذبوحانه برای شکل دادن پیاده نظام دانشجویی در درون دانشگاه که تمام هویت خود را از یک فرد سیاسی در سپهر سیاسی کشور میگیرد از آخرین طنزهای تلخی است که اخیرا در همان دانشگاهی رقم خورده که سرمنشا هویت بخشی به جنبش دانشجویی بوده است. تلاشها برای این جسم کم جان ادامه دارد و معلوم نیست بالاخره به اتفاقی منتهی شود که دانشجویان بتوانند دوباره خود را یک نیروی موثر در اجتماع بدانند یا خیر اما تاسف انگیز بودن قابی که برای روز دانشجو در اذهان رقم خورده مهمترین کلامیست که میتوان در قبال 16 آذر بر زبان جاری کرد.

