ساعت یازده صبح،ماشین ما تهران را به مقصد دامغان ترک کرد. مسیر جادهای اگرچه در نگاه اول معمولی به نظر میرسید، اما به دلیل حجم بالای ترافیک و همچنین انجام برخی تعمیرات در بخشهای مختلف جاده، با کندی قابل توجهی مواجه بود. این تأخیر ناخواسته که ساعاتی به طول انجامید، اگرچه برنامهریزی اولیه را تحت تأثیر قرار داد، اما فرصتی پیش آورد تا بیشتر درباره ظرفیتهای بینظیر استان سمنان و به ویژه شهر تاریخی دامغان تأمل کنیم. در طول مسیر، گفتوگوهای صمیمانهای درباره چالشها و فرصتهای توسعه در این منطقه صورت گرفت که خود نشان از اهمیت توجه ویژه به استانهای کمترتوسعهیافته داشت.
ورود به دامغان و نیایش در آستان شهیدان:
با رسیدن به دامغان،نخستین توقف در گلزار شهدای فردوس الرضا انجام شد. دکتر جلیلی با همان وقار و آرامش همیشگی که در مزار شهدا به نمایش میگذارد، قدم به میان آرامگاه شهیدان گذاشت. فضای معنوی حاکم بر گلزار شهدا، حال و هوای خاصی داشت. او دقایقی را در سکوت کامل در کنار قبور مطهر شهیدان ایستاد و با قرائت فاتحه، یاد و خاطره آنان را گرامی داشت. این مکث کوتاه اما پرمعنا، بیش از هر چیز نشان از ارادت ویژه او به شهیدان و فرهنگ والای ایثار و شهادت داشت. در این لحظات، عمق پیوند نسل انقلاب با آرمانهای شهدا به خوبی نمایان بود.
دیدار صمیمی با امام جمعه و چهرههای اثرگذار محلی:
در ادامه برنامه،جلسهای صمیمی در دفتر امام جمعه شهر با حضور جمعی از فرهیختگان، فعالان اجتماعی و چهرههای اثرگذار محلی برگزار شد. در این دیدار که در فضایی دوستانه و صمیمی برگزار گردید، مسائل و دغدغههای مختلف مردم شهر به طور مستقیم و بیواسطه شنیده شد. دکتر جلیلی در این جلسه بر ضرورت «تقویت پیوند دولت و ملت»، «شکلگیری اقتصاد مقاومتی و درونزا» و «اولویتدهی به حل مشکلات معیشتی مردم از مسیر تولید و اشتغال داخلی» تأکید ویژه کرد. او با اشاره به قابلیتهای منحصربهفرد تاریخی، فرهنگی و اقتصادی دامغان، بر لزوم برنامهریزی اصولی و جدی برای بهرهبرداری از این ظرفیتها در مسیر توسعه متوازن منطقه تأکید نمود.
سخنرانی در مصلی؛ اوج سفر:
برنامه اصلی و نقطه اوج این سفر،سخنرانی در مصلی دامغان بود. سالنی بزرگ که مملو از جمعیتی پرشور و مشتاق شده بود. حضور پررنگ بانوان، جوانان، دانشجویان و اقشار مختلف مردم، فضایی سرشار از امید و نشاط ایجاد کرده بود. دکتر جلیلی در سخنان خود که با استقبال گرم حاضران روبرو شد، بر چند محور کلیدی تأکید کرد:
قدرت ملی و نفوذ منطقای ایران: او با اشاره به توانمندیهای دفاعی و دیپلماتیک کشور، تصریح کرد: «امروز دشمنان به خوبی میدانند که امنیت ایران قابل تردید نیست و قدرت جمهوری اسلامی یک واقعیت انکارناپذیر در منطقه است. ما در میدان دیپلماسی و دفاع، قدرتمندانه حاضر شدهایم و اجازه نخواهیم داد کسی به حقوق ملت ایران تعرض کند.»
اقتصاد مردمی؛ راه نجات کشور: محور اصلی سخنان او، مسائل اقتصادی بود. جلیلی با بیان اینکه «راه نجات کشور، مردمیسازی اقتصاد و قطع دست رانتخواران و دلالان از اقتصاد است»، به تشریح نظریه «رشد با داد» پرداخت. او گفت: «رشد اقتصادی واقعی، آنگونه که دشمنان و منفعتطلبان داخلی میخواهند، نیست. رشد باید در خدمت عدالت باشد و ثروت ملی به جای انباشت در جیب عدهای خاص، باید در میان همه آحاد ملت، به ویژه قشر محروم و زحمتکش جریان پیدا کند. ما معتقدیم با تکیه بر تولید داخلی، توان علمی جوانان و مدیریت جهادی، میتوان به رشدهای بالای اقتصادی دست یافت.»
هشدار درباره فراموشی درسهای برجام: او بار دیگر بر عبرتگیری از تجربه برجام تأکید کرد و گفت: «ملت ایران به خوبی به خاطر دارد که پشت میز مذاکره با آمریکا چه هزینههای سنگینی پرداخت کرد. امروز باید از آن درس عبرت بگیریم و اجازه ندهیم عزت و اقتدارمان در ازای وعدههای پوچ دوباره معامله شود. راه پیشرفت، عبور از وابستگی و تقویت درون است.»
بازدید از مسجد تاریخانه؛ تماشای تاریخ زنده ایران:
پس از پایان برنامه در مصلی،دکتر جلیلی از مسجد کهن تاریخانه دامغان بازدید کرد. این مسجد تاریخی با معماری بینظیر و قدمت بیش از هزار سال، یکی از ارزشمندترین میراث فرهنگی ایران به شمار میرود. بازدید از این اثر بینظیر که نمادی از غنای فرهنگی و تمدنی ایران زمین است، در فضایی آکنده از تاریخ و معنویت انجام شد. دکتر جلیلی در حین بازدید، بر اهمیت حفظ و احیای میراث فرهنگی و تاریخی کشور تأکید کرد و این آثار را هویت ملی و سرمایههای معنوی ایران دانست.
پایان سفر و بازگشت به پایتخت:
سفر یکروزه به دامغان در حالی به پایان رسید که خاطراتی ماندگار از استقبال پرشور مردم و گفتوگوهای سازنده را در ذهن به جای گذاشت.این سفر نشان داد که پیوند مردم این دیار با آرمانهای انقلاب اسلامی همچنان استوار و پابرجاست و گفتمان عدالتخواهی و استقلالطلبی در میان آحاد ملت ایران زنده و پویا است. کاروان ما دامغان را به مقصد تهران ترک کرد، در حالی که بار دیگر روشن شده بود قلبهای مردم ایران، هنوز و همیشه، برای انقلاب و ارزشهای آن میتپد.

