علیرضا رضاپور، مسئول کارگروه روستای دولت سایه، با اشاره به تجربه ۱۸ سال سفر به بیش از ۲۸۰۰ روستا در سراسر کشور، تأکید میکند که نگاه سنتی به روستاها به عنوان مناطق محروم دیگر پاسخگو نیست. او با مقایسه مشکلات شهر تهران از جمله ترافیک، پسماند، بیکاری، بافت فرسوده، کمبود آب و انرژی و هزینههای بالای مسکن، یادآور میشود که این مسائل ریشه در تمرکز جمعیت و مهاجرت از مناطق روستایی دارند و تنها با مقابله با معلولها، مانند توسعه مترو یا خطوط اتوبوس، قابل حل نیستند.
رضاپور بر ظرفیتهای نهفته روستاها تأکید میکند و میگوید بیش از ۶۰ درصد مدالآوران المپیک و رقابتهای جهانی اهل روستاها هستند؛ نمونههایی مانند روستای ماهفردخان در استهبان و روستای دوبوسحرای شهرستان جدو این واقعیت را نشان میدهد. او همچنین اشاره میکند که شاخصهای جمعیتی، وضعیت خانواده و سن ازدواج در جامعه روستایی بهتر از جامعه شهری است و توجه به روستاها برای افزایش جمعیت و بهبود سلامت جامعه ضروری است.
از دیدگاه اقتصادی و اشتغال، رضاپور میگوید روستاها ۲۷ درصد از تولید ناخالص داخلی و اشتغال کشور را تشکیل میدهند، در حالی که تنها ۳ درصد از بودجه به آنها اختصاص مییابد. او ظرفیت ایجاد ۲.۵ میلیون شغل مستقیم در حوزههای کشاورزی، مسکن و صنایع روستایی را یادآور میشود و تأکید دارد که اصلاح نگاه به روستا و تخصیص بودجه متناسب، میتواند مهاجرت معکوس از شهر به روستا و ارتقای منزلت اجتماعی جامعه روستایی را به همراه داشته باشد.
رضاپور همچنین نقش جامعه عشایری را برجسته میکند و میگوید با وجود جمعیت اندک، آنها ۳۰ درصد گوشت قرمز، ۳۰ درصد لبنیات و حدود ۵ درصد صنایع دستی کشور را تولید میکنند و حافظ منابع طبیعی و محیط زیست هستند، اما کمترین خدمات را دریافت میکنند. او معتقد است تقویت سازمان امور عشایر و اقدامات تدبیرشده دولت میتواند ظرفیتهای این جامعه را به طور مؤثر فعال کند و سهم آنها در توسعه کشور افزایش یابد.
در ادامه، رضاپور به اهمیت گردشگری روستایی و مدیریت منابع آب اشاره میکند و میگوید توسعه بومگردی پایدار، عملیات آبخیزداری و تأمین زیرساختها میتواند مشکلات زیستمحیطی و منابع آب را کاهش دهد. او نمونههایی از توانمندی تجاری روستاییان در تعامل با بازارهای بینالمللی، به ویژه چین، ذکر میکند و نتیجه میگیرد که روستا نقطه پیشرفت کشور است و برای بهبود وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیستمحیطی، توجه ویژه و جامع به جامعه روستایی و عشایری ضروری است.
رضاپور همچنین به نقش تاریخی و سیاسی روستاها در کشور اشاره میکند و میگوید در دوران دفاع مقدس و پیروزی انقلاب اسلامی، روستاییان با وجود دریافت کمترین خدمات، بیشترین مشارکت و پایکار بودن را داشتهاند؛ در انتخابات نیز مشارکت آنها بالای ۷۰ درصد گزارش شده است. او تأکید میکند که توسعه اشتغال، گردشگری، معادن غیرفعال و صنایع روستایی میتواند علاوه بر افزایش رفاه، امنیت غذایی، امنیت جغرافیایی و سبک زندگی، بحرانهای اجتماعی و اختلافات محلی را نیز کاهش دهد. علاوه بر این، روستاها با انجام عملیات آبخیزداری و مدیریت منابع آب، میتوانند کمبود منابع آبی کشور را جبران کنند و توانمندی اقتصادی آنها، به ویژه در تعامل با بازارهای بینالمللی، میتواند به رشد پایدار و جهش اقتصادی کشور کمک کند.