به گزارش فارین افرز:
تنها گزینه باقیمانده برای ایران جهت دستیابی به تجهیزات نظامی بیشتر چین است .چین همواره در پی حفظ توازن خود در خاورمیانه بوده است .این کشور به ایران در دوره زدن تحریمهای نفتی کمک کرده و کمکهای محدودی نیز در زمینه نظامی مانند کمک به توسعه موشکهای بالستیک ضد کشتی ارائه داده است .با این حال میزان این حمایتها هرگز به اندازهای نبوده که برای ایران برتری قاطعی نسبت به همسایگان عرب خود به ویژه عربستان سعودی رقیب سنتی منطقه ایران تهران ایجاد کند .
چین از انزوای نسبی ایران سود برده است مهمترین آن سوء استفاده از تحریمهای غرب برای خرید نفت ایران با تخفیف زیاد است .
اما ممکن است دیگر نیازی به اقدام متعادل کننده چین نباشد .در مارس ۲۰۲۳ ایران عادیسازی روابط دیپلماتیک با عربستان سعودی را آغاز کرد اقدامی که با میانجیگری چین انجام شد و اساساً یکی از محرکهای قبلی سیاست خاورمیانهای پکن را تغییر داد .
با افزایش تنشها بین پکن و واشنگتن سودمندی استراتژیک بالقوه تهران برای پکن نیز افزایش مییابد .پیوند بیشتر ایران با منافع و حمایت چین میتواند در مواردی مانند سناریوی بحرانی مربوط به تایوان سودمند باشد .در این شرایط پکن میتواند با ترغیب تهران و نیروهای نیابتی آن برای هدف قرار دادن کشتیهای غیرنظامی در دریای سرخ یا خلیج عمان تمرکز نیروی نیروی دریایی ایالات متحده و متحدانش را به طور همزمان منحرف کند .
پدافند هوایی یک خلاء حیاتی است که چین میتواند به ایران در پر کردن آن کمک کند .سامانه پدافند هوایی متحرک hq ۹ چین پلتفرم پیشرفتهتر اس ۴۰۰ روسیه است.اگر پکن این سامانه را به تهران بفروشد میتواند به ایران کمک کند تا بخشی از حفاظت از آسمان خود را بازیابد .ایران همچنین میتواند برای نوسازی نیروی هوایی خود با چین قرار داده ببندد مثلاً با خرید هواپیماهای جنگی جی ۱۰ چینی که در تنش نظامی کوتاه مدت پاکستان با هند در ماه می عملکرد خوبی داشتند .
در کوتاه مدت نه پدافند هوایی بهتر و نه ناوگان بهبود یافته جتهای جنگنده نمیتواند به طور چشمگیری نقطه ضعف نسبی ایران در مقایسه با اسرائیل و ایالات متحده را تغییر دهند .اما در میان مدت این پیشرفتها میتواند حملات بیشتر به این به ایران را برای دشمنان دشوارتر و پرهزینهتر کند تا بتوانند تشدیدهای مقطعی را متوقف کنند .
حداقل آنها میتوانند برای ایران زمان بخرند تا ذخایر موشکی تولید داخل خود را دوباره پر و پالایش کند و برای یک درگیری دیگر بهتر آماده شود هرچه تهدید جنگ برای ایران از نظر زمانی دورتر باشد میتواند ریسک فروتری را متحمل شود .
صرف نظر از اینکه چین چگونه به این مخمصه واکنش نشان میدهد ایران در شرایط بحرانی قرار دارد رهبران این کشور ممکن است ترجیح دهند در وضعیت ناامنی به سر ببرند و امیدوار باشند که بدون مصالحه بیشتر از این دوره بحران جان سالم به در ببرند .یا ممکن است مسیر خطرناکتر تسلیحات هستهای را انتخاب کنند .اما داربستی که امنیت ایران را در دو دهه گذشته حفظ کرده بود فرو ریخته است و این کشور تا زمانی که کاستیهای نظامی متعارف آن برطرف نشود اساساً آسیبپذیر و ناامن باقی خواهد ماند .