توسط : گفتگو میز نشریات؛ امیر مهدی اسلامی سردبیر نشریه دوات
نشریه «دوات» | دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دوات به چه معناست؟ ما نشریه‌ای دانشجویی هستیم که نام خود را «دوات» نهاده‌ایم؛ نشریه‌ای ادبی‌ـ‌هنری که قرار است پایگاهی امن باشد برای شعر، داستان، سینما، موسیقی، تئاتر و هر آنچه بتواند جلوه‌ای از قصر خیالات یا خاطرات ما را به تصویر کشد.
هسته اصلی دوات، شعر است؛ شعرهایی که ممکن است توسط هر فردی با هر پیشینه‌ای سروده شده باشند؛ برای مثال، دوست صمیمی شما که از حال دلش بی‌اطلاع بودید. یا تصور کنید آن هم‌کلاسی گوشه‌گیر که هرگز گمان نمی‌کردید شعر بسراید، سخنی از دل شما را در شعر خود بیان کرده باشد.
شاید هم فردی از فرسنگ‌ها دورتر شعری برای ما نگاشته و با اشتیاق ارسال کرده باشد…
مهم نیست «چه کسی» می‌نویسد،
مهم آن است که «چه شعری» با چه کیفیتی نگاشته می‌شود!
در حقیقت، یکی از رسالت‌های دوات آن است که برای چشم و گوش شما ارزش قائل شود و «شعر خوب» را با دقت به دست شما برساند.
علاوه بر این، داستان نیز داریم؛ داستان‌هایی که یا هدفی مشخص را دنبال می‌کنند و پیامی دارند، یا صرفاً به میل خود سخنی را با احساس بیان کرده‌اند!
سپس به بخش هنری می‌رسیم: سینما، تئاتر، موسیقی؛ فیلم‌هایی که دیده‌ایم و پسندیده‌ایم یا نپسندیده‌ایم، تئاترهایی که در شیراز به اجرا درآمده‌اند، آهنگ‌هایی که بی‌سبب در ذهن ما جا خوش کرده‌اند و ما را به تأمل وامی‌دارند.
خلاصه آنکه «دوات» به معنای «دوای قلم‌های خشکیده» است؛
همان قلم‌هایی که ممکن است به هر دلیلی سانسور شده باشند یا فرصتی برای بیان نیافته باشند. اگر قلمتان سخنی برای گفتن دارد که مدت‌هاست در دلش مانده، یا تنها می‌خواهید سخنان قلم‌های آزاد را با لذت بخوانید، دوات جای شماست.
