توسط : عاقبت دوستی آسیایی‌ها با آمریکا به روایت فارن پالیسی:
آگاته دمارایس در گزارشی در نشریه فارن پالیسی در با لحنی انتقادی توضیح می‌دهد که چطور مجموعه‌ای از کشورهای آسیایی، تحت فشارهای تعرفه‌ای دولت ترامپ، حاضر شده‌اند امتیازهایی بدهند که حتی برای ناظران غربی هم عجیب و بی‌سابقه است. این رسانه تأکید می‌کند که ترامپ با تهدیدهای مکرر درباره تعرفه‌ها، کشورهایی مثل ژاپن، کره‌جنوبی، مالزی، کامبوج و دیگر اعضای آسه‌آن را وادار کرده در ازای پایین آمدن همین تعرفه‌ها، تعهداتی بدهند که می‌تواند جریان تجارت در آسیا را دگرگون کند.
به نوشته فارن‌پالیسی، نمونه بارز این وضعیت در توافق آمریکا و ژاپن دیده می‌شود؛ جایی که توکیو متعهد شده ۵۵۰ میلیارد دلار در آمریکا سرمایه‌گذاری کند؛ آن هم با پول عمومی و در قالب سازوکاری که تصمیم‌گیری نهایی آن کاملاً در اختیار واشنگتن است و حتی ۹۰ درصد سود پروژه‌ها هم در نهایت به آمریکا می‌رسد. اگر ژاپن از این تعهد عقب‌نشینی کند، کاخ سفید می‌تواند تعرفه‌های قبلی را دوباره اعمال کند. این رسانه می‌نویسد حتی مذاکره‌کنندگان ژاپنی هم توضیح ساده‌ای برای پذیرش چنین شرایطی ندارند.
در ادامه گزارش آمده که آمریکا الگوی مشابهی را در برابر کره‌جنوبی قرار داده و از سئول می‌خواهد با یک بسته سرمایه‌گذاری ۳۵۰ میلیارد دلاری موافقت کند. رئیس‌جمهور کره‌جنوبی حتی گفته اگر چنین شروطی را بپذیرد ممکن است استیضاح شود، اما فشار تعرفه‌ای آمریکا به حدی است که فضای مانور چندانی برای او باقی نمی‌گذارد.
فارن‌پالیسی سپس توضیح می‌دهد که تمرکز واشنگتن فقط روی پول نیست، بلکه آمریکا تلاش می‌کند کشورهای آسیایی را وادار کند قوانین داخلی خود را با مقررات واشنگتن تطبیق دهند. برای مثال در توافق با مالزی، این کشور پذیرفته در صورت درخواست آمریکا، کنترل‌های صادراتی واشنگتن علیه چین را اجرا کند، معاملات افراد و شرکت‌های تحت تحریم آمریکا را محدود سازد، هیچ‌وقت مالیات خدمات دیجیتال وضع نکند و حتی پیش از امضای توافق‌های دیجیتال با کشورهای دیگر، با آمریکا مشورت کند. این سطح از دخالت مستقیم در سیاست‌گذاری داخلی یک کشور، از نگاه فارن‌پالیسی، کم‌سابقه و عجیب است.
در مورد کامبوج، فارن‌پالیسی می‌گوید هدف آمریکا صریحاً دور کردن شرکای آسیایی از چین است. کامبوج باید تعرفه‌ها و سهمیه‌های مشابه آمریکا علیه کشورهای ثالث (عملاً علیه چین) وضع کند وگرنه آمریکا تعرفه ۴۹ درصدی بر صادراتش اعمال می‌کند. همچنین این کشور باید اطلاعات سرمایه‌گذاران خارجی را در اختیار واشنگتن بگذارد؛ و از آنجا که چین بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار کامبوج است، مشخص است که این بند مستقیماً چین را هدف گرفته است.
فارن‌پالیسی هشدار می‌دهد که مرحله بعدی فشار آمریکا احتمالاً برخورد با ترانشیپمنت خواهد بود؛ یعنی دور زدن تعرفه‌های آمریکا با ارسال کالاهای چینی از مسیر کشور ثالث. اگر واشنگتن این مسیر را ببندد، مدل اقتصادی بسیاری از کشورهای آسه‌آن که نقش واسطه میان چین و آمریکا را بازی می‌کنند، عملاً فرو می‌ریزد.
این رسانه در پایان اشاره می‌کند که سیاست‌گذاران اروپایی با دیدن این توافق‌ها شوکه شده‌اند؛ چرا که اروپا حاضر نشده چنین امتیازهایی بدهد و اساساً معلوم نیست چرا کشورهای آسیایی تا این حد کوتاه آمده‌اند. با این حال فارن‌پالیسی هشدار می‌دهد اگر واشنگتن این نسخه را برای مذاکرات بعدی با اروپا تکرار کند، بروکسل نیز احتمالاً با فشارهای مشابهی روبه‌رو خواهد شد.
