17 اکتبر سالگرد شهادت «یحیی سنوار» است؛ فرماندهای که نامش با مقاومت، ایستادگی و عزت گره خورده است و نامش در تاریخ جبهه مقاومت درخشان و جاودان شد.دشمن صهیونیستی، با غرور و جنون قدرت، وعده داده بود که حماس را نابود میکند، غزه را با خاک یکسان میسازد و دیگر هیچ نامی از مقاومت باقی نخواهد ماند اما واقعیت میدانی چیز دیگری رقم زد و سرنوشت به گونهای دیگر شد.
در نخستین سالگرد شهادت شهید سنوار، همان رژیمی که فریاد نابودی حماس سر میداد، ناگزیر شد با میانجیگری کشورهایی از اردوگاه غرب، پای توافق آتشبس با حماس امضا بگذارد و این همان سنت الهی است که قرآن وعده داده است که «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ.»
سعید جلیلی در پیامی به مناسبت شهادت این شهید بزرگوار مینویسد:
«بسم الله الرحمن الرحیم
وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ
سنوار در پیکاری حماسی به شهادت رسید. یحیی کتاب مقاومت را با قوت به دست گرفت؛ سر بزنگاه بازی دشمن را به هم ریخت و نشان داد میتوان طوفان برپا کرد و نظام بیداد را در جهان بر باد داد. در روزگاری که برنامۀ جامع اقدام مشترک نظام سلطه با فریب و تفرقه و طرحهایی چون توافق ابراهیم پیش میتاخت، او یک تنه جهانی از محاسبات ظالمانه را به هم زد.
امروز پیکر پرشکوه او شمایلی از مرد میدان و شهید معرکه را نشان میدهد که هیبت پوشالی دشمن را به سخره گرفته است. ارادۀ سترگ او چه در زندان چه در میدان، از امید به آینده میگفت؛ با فرمایش حیدر کرار از مرگ نمیهراسید و با یادآوری کربلا حماسه میآفرید.
طوفان الاقصای او نهتنها ابهت دروغین و تارهای عنکبوتی رژیم صهیونیستی را پاره کرد، بلکه پایههای نرم پشتیبان نظام بیداد را بیآبرو کرد و فتح نرمی را رقم زد که محاسبات نظم پیشین را به هم ریخت.
این شمایل نترس و این دل پرباور، که نه از عربدهها میترسد، نه از وسوسهها جا میزند، از مرگ نمیگریزد بلکه در پی شهادت میرود، صد سال مناسبات نادرست نظام سلطه را به چالش کشیده است. اکنون حماسۀ پر شکوه او در معرکه، رستاخیزی در دلهای خروشان آفرید که نسل حاضر در میدان، کتاب مقاومت یحیی را با قوت ادامه خواهد داد.
وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا.»