زمان‌شناسان موسمی

چرا رسانه‌های محفلی، هنگام CFT ساعتشان می‌خوابد؟
رهبر معظم انقلاب فرمودند «این ده سال را نباید فراموش کرد»؛ در همان سخنرانی تاریخی که رهبری به شکلی فوری همزمان با حضور تیم مذاکره کننده در نیویورک خود به پشت تریبون آمدند تا صریح و برنده از ضرر محض جلوگیری کنند. اما مدیر مسئول روزنامه جوان درست در نقطۀ مقابل، در سرمقالۀ 9مهر نوشت: «نباید از اقدامات یک دهۀ گذشته یقه‌گیری کرد » همان که روزنامه سازندگی گفت «از گذشته ها عبور کنیم». مانند سرمقالۀ فرهیختگان که نوشت «دنبال انحصارگرایی هستند» و دو روزنامۀ دیگر از همین محافل این رویکرد رهبر معظم انقلاب دربرابر «ضرر محض» را نشانه ای از «زمان‌نشناسی» و «وقت‌نشناسی» عنوان کردند. در همین اوان، در اقدامی شگفت انگیز، با رأی اکثریت اعضا، مجمع تشخیص به CFT رأی داد. اما دادی از این زمان‌شناسان در نیامد! چون زمان‌شناسی‌شان، موسمی است.
زمانشناسی این محافل موسمی است. هرگز زمان آن نیست تا جامعه را از حقائق تلخ آگاه کرد، اما همیشه زمان آن هست تا از اصول عدول کرد. استدلالهایشان را به یاد بیاورید: الان زمان آن نیست از حجاب گفت، اما الان زمان آن هست که از حجاب کوتاه آمد. زمان آن نیست از برجام گفت، اما زمان آن هست فداکاری کرد و با آمریکا مذاکره کرد! الان زمان آن نیست از مفاسد اقتصادی گفت، اما الان زمان آن است که جراحی‌های بزرگ علیه مردم به راه انداخت. سر دفاع از اصول، زمانش نیست؛ سر عدول از اصول، همیشه زمانش هست.
رهبر معظم انقلاب دوران برجام را زمانۀ تجربه نامیدند. اما هربار ملت آمد عبرت بگیرد، اصولگرایان دیوار دفاعی چیدند. یکی از بهانه‌ها در برابر عبرتگیری یک ملت، همین بهانۀ زمان‌شناسی بود. در انتخابات 94 اصولگرایان همه را ساکت کردند تا مباد از برجام سخن بگویید و مجلس از دست برود؛ از برجام دم نزدند، مجلس هم از کفشان رفت. این را در سالهای بعد نیز دیدیم. در برابر گستاخی‌های آمریکا، چه آنگاه که برجام را پاره کرد و فشار حداکثری راه انداخت، چه آن وقت که سردار ما را در بغداد شهید کرد، چه در گستاخی‌های بعد، باز همین زمانشناسی بود که میگفت الان زمان پاسخ به آمریکا نیست.
در 96 و 97 و 98 و 99 و … نیز برجام همینطور از چپ و راست پاره می‌شد؛ اما هیچ وقت زمانش نبود صاف و صریح تجربۀ برجام را با ملت در میان گذاشت و جلوی این ضرر محض را گرفت. یک سال زمانش نبود، چون انتخابات نزدیک بود. یک سال زمانش نبود، چون تازه از انتخابات گذشته بود. ده سال سال به سال موعد این تجربه را واپس‌فرستادند، تا لات حین مناص. تا آن که برجام با همۀ هزینه‌هایش، حتی جنگ هم به ملت تحمیل کرد. اما هنوز هم زمانش نیست صاف و صریح از این ضرر محض عبرت گرفت!
چرا این زمان شناسی موسمی است؟ چون زمان‌شناسی برای این جماعت به‌جای آن که از یک رویکرد داهیانه بیاید، از میل موسمی این محافل سرچشمه می‌گیرد. زمان‌شناسی برای این جماعت یک بهانه است تا با آن مخالفان خود را ساکت کنند. می‌بینید، تا وقتی ضدانقلاب به مقام معظم رهبری می‌تازد یا وقتی برخی چهره‌های سابقاً موجه برای ترکتازی غربگرایان جاده صاف می‌کنند، سخنی از زمان‌شناسی نیست. اما تا صدای حقی بلند می‌شود که بخواهد جامعه را آگاه و بیدار کند، ناگهان نگران زمان‌شناسی می‌شوند. برای این جماعت، همیشه زمان برای تاخت و تاز به جامعۀ مومن ایران تازه است. همیشه زمان زخم زبان هست، اما زمان هزینه‌دادن برای انقلاب نیست.
یک نمونۀ نزدیک، ماجرای استعارۀ گوسالۀ سامری است. در همان زمان که رویکرد آسیب‌زای غربگرایان عیان شد، دلسوزان پیش از وقوع فاجعه به جامعه هشدار دادند. بی‌درنگ همین جماعت زمان شناس به میان پریدند و دیوار دفاعی چیدند تا با خیال راحت زمان از کف ملت برود و کار از کار بگذرد. کار که از کار گذشت، همین جماعت تازه به عمق فاجعه پی بردند و زبانشان دراز شد؛ البته دیگر دیر شده بود. زمان‌شناسی این جماعت کمی تأخیر دارد.
اما زمان، زمانِ چیست؟ رهبر فرزانۀ انقلاب، با سخنرانی بی‌سابقۀ خود اتفاقا نبض زمان را به دست گرفته‌اند. زمان‌شناسی رهبر انقلاب نشان میدهد باید حتی فوری دوربین گذاشت و بی‌مناسبت با سرعت هشدار داد تا با هذیان‌های تکراری غربگرایان، ناگهان هزینه‌های سنگین به ملت تحمیل نشود. رهبری زمان را از دست ندادند و فوراً با عباراتی صریح و تمام‌کننده جمع‌بندی خود را از ده سال تجربۀ پرهزینۀ ملت ایران بیان کردند، تا مباد این عبرت تکرار شود. با عباراتی که شاید به برخی خیلی بربخورد: «خسارت محض» «ضرر محض» «بن بست محض» و هدف از این صراحت را دقیقا «زمان‌شناسی و زمانه‌شناسی» عنوان کردند: «این ده سال فراموش نشود».
در زمانه‌ای که مقام عظمای ولایت برای زمان‌شناسی اینگونه زمان را از دست نمی‌دهد، ناگهان در برابر رویکرد راهبردی ایشان، به اسم زمان شناسی، راه دیگری می‌روند. در همین زمان، CFT تصویب می‌شود! اما از زمان‌شناسان صدا در نمی‌آید. چرا ساعت این زمان‌شناسان با زمان‌شناسی ولایت فقیه تنظیم نیست؟ گویا این‌گونه زمان‌شناسان، رفته‌اند از این ولایت!