سعید جلیلی در نود و چهارمین جلسه حکمت سیاسی اسلام در قرآن که شانزدهم اردیبهشت ماه برگزار شد، به نقد رفتارهای نادرست اقتصادی و بانکی پرداخت و نمونههایی را ذکر کرد که کاملاً مرتبط با مشکلات بانک آینده است. او با اشاره به پدیده «خلق پول از پوچ» توضیح داد که برخی افراد با منافع شخصی اقدام به دستدرازی به سرمایه عمومی میکنند و این رفتار نه تنها به یک نفر، بلکه به کل جامعه آسیب میزند. وی تأکید کرد که این دستدرازیها در قالب مدرن بانکی انجام میشود و فشار مضاعف بر مردم ایجاد میکند.
جلیلی به مشکلات ساختاری برخی بانکها اشاره کرد و گفت که حتی با وجود مقرراتی مانند کفایت سرمایه حداقل ۸ درصد، برخی بانکها کفایت سرمایه منفی دارند و زیانده هستند. او به نمونهای روشن اشاره کرد: طبق مقررات، حداکثر ۳ درصد از تسهیلات بانکها میتواند به مجموعههای وابسته به خود اختصاص یابد، که برای حجم کل تسهیلات کشور حدوداً صد همت میشود؛ اما در عمل این رقم به ۵۰۰ تا ۶۰۰ همت رسیده است و سپرده مردم به بستگان و نزدیکان داده شده است. جلیلی تأکید کرد که تعداد افراد دخیل محدود است و شامل حدود ۲۰۰ نفر حقیقی و حقوقی میشود، اما خسارت ناشی از این رفتارها به کل جامعه تحمیل میشود.
او همچنین به سوءاستفاده بانکهای مشکلدار از رسانه و جریانهای فرهنگی برای توجیه عملکرد خود اشاره کرد و گفت که این بانکها با سرمایهگذاری در رسانه و فرهنگ تلاش میکنند عمل خود را درست جلوه دهند و نقدها را بیاثر کنند. این رفتار، ادامه همان منطق «راه خود درست است، دیگران اشتباه میکنند» دانسته شد که مشابه رفتار تاریخی قوم حضرت شعیب است.
در نهایت، جلیلی تأکید کرد که چنین رفتارهایی باید از طریق نظارت جدی قوای سهگانه کنترل شود و مسئولان با پشتوانه مردم از سرمایه عمومی دفاع کنند، زیرا عدم اصلاح عملکرد بانکها باعث خسران عمومی و تضعیف اقتصاد و تولید میشود.