قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی با 19 رای به تصویب رسید. اساس این قطعنامه را ملزم کردن ایران برای همکاری فوری در ارائه اطلاعات دقیق درباره ذخایر اورانیوم ۶۰ درصدی خود و دسترسی بازرسان آژانس به سایتهای هستهای این کشور تشکیل میدهد.
این سند که بر پایه گزارش اخیر «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی تنظیم شده با هدف تمدید و بازتنظیم ماموریت آژانس برای نظارت و گزارشدهی درباره ابعادی از برنامه هستهای ایران صادر شده است. با گذر از ابعاد فنی ماجرا، با توجه به همین اطلاعات کلی در مورد قطعنامه سوالاتی مطرح میشود که مخاطب اصلی آن دستگاه دیپلماسی کشور است. اولین و مهمترین نکته در مورد چرخش پساجنگی است که از سوی ایران در قبال آژانس بینالمللی انرژی اتمی بوجود آمد. رافائل گروسی که در ایام جنگ به عنوان یکی از عوامل مقدمهساز جنگ معرفی میشد بعد از جنگ به یک باره در قاب مشترکی با وزیر امورخارجه در قاهره در حال رونمایی از یک توافق رویت شد.
آقای عراقچی در مصاحبه اخیر خود با خبر آنلاین اذعان کردند که اجازه بازدید از سایتهای هستهای که مورد حمله قرار نگرفتهاند را به آژانس دادهاند. با توجه به تصویب قطعنامه اخیر، سوال مهمی که اکنون باید آقای عراقچی به آن پاسخگو باشند این است که توافق قاهره عملا چه سودی برای ایران داشت؟ تطهیر چهره گروسی و اجازه به بازرسان آژانس برای دقیق کردن اطلاعات خود از وضعیت ایران در پساجنگ به چه انجامید؟ اعتمادسازی یا وقیحترکردن آژانس برای صدور قطعنامه علیه ایران؟ آیا آقای عراقچی که هنوز متوجه نشدهاند که در مذاکرات قبلی از ویتکاف بازی خوردهاند بعد از رویت این جمله که قطعنامه جدید بر پایه گزارش رافائل گروسی به تصویب رسیده تا آژانس به اطلاعات مناطق بمباران شده نیز دست پیدا کند متوجه خواهند شد که با منطق مضحک اعتمادسازی هر بار چه مسیر خسارت باری را طی میکنند و عبرت نمیگیرند؟
پروفسور نادر انتصار رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما آمریکا در خصوص این قطعنامه در مصاحبه با یک رسانه داخلی میگوید: «بازی آژانس با ایران پایانی ندارد. هدف این است که ایران را برای همیشه در وضعیتی دشوار نگه دارند تا در نهایت به تمامی خواستههای غرب تن دهد.» بازی آژانس با ایران به قدری آشکار است که پیشبینی میشود انتقادها از عملکرد عباس عراقچی از سوی جامعه نخبگانی در روزهای آینده به شدت افزایش پیدا کند.
همچنین یکی دیگر از بخشهایی که نیاز است مورد توجه قرار گیرد وجود رگههای برجام در این قطعنامه بود که اتفاقا مورد اعتراض 8 کشور مخالف با قطعنامه قرار گرفت و تاکید شد که مطابق قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، تمامی مفاد آن در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ خاتمه یافته است. در پرتو آن، مأموریت مدیرکل آژانس برای گزارشدهی درباره راستیآزمایی و نظارت ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ منقضی شده است. برجامی که پس از ده سال هیچ سودی برای کشور نداشت و رفت آمد بازرسان به کشور را تسهیل کرده بود و دست اندرکاران آن برای دست آوردسازی از آن به ادبیاتسازی با دور کردن سایه جنگ متوسل شده بودند، اکنون باید توضیح دهند که چگونه هم جنگ شد و هم در سایه برجام قطعنامه جدید علیه ایران تصویب میشود.

