توسط : نشست گروه ویژه اقدام مالی (FATF) در پاریس به پایان رسید و در بیانیه پایانی آن، به وضعیت ایران اشاره شده است که تصویب کنوانسیون پالرمو در ایران، به دلیل حق شرط‌هایی که ایران در تصویب آن قرار داده و این حق شرط‌ها گسترده هستند و همچنین ایران تطابق داخلی با استانداردهای مربوطه را ندارد، یعنی تطبیق داخلی با پالرمو ضعیف است و منظور از آن، قوانین داخلی و رفتارهای داخلی مطابق با پالرمو می‌باشد، به این دو دلیل، مصوبه پالرمو تیک تایید یا به یک معنا پذیرفتن از سمت FATF را دریافت نکرده است، معنای این امر آن است که FATF این تصویر را نپذیرفته و هنوز به عنوان یک مسئله وجود دارد. این اتفاق برای کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) نیز قابل پیش‌بینی است و حتما برای CFT نیز چنین اتفاقی خواهد افتاد. این موضوع را باید در کنار ادعاهای دولتمردان که همواره مدعی بودند که اگر این کنوانسیون‌ها تصویب شود، چالش‌ها با FATF حل خواهد شد، قرار داد و این ادعاها را بازخوانی کرد که آنان ادعاهای زیادی مطرح کردند، مانند آقای باهنر، مانند دولت، وزارت اقتصاد، خانی، رئیس مرکز اطلاعات مالی، که این ادعاها همگی دروغ از آب در آمد و به نتیجه نرسید.
آقای خانی رئیس مرکز اطلاعات مالی حرف‌های خلاف واقع زیادی برای تصویب پالرمو و CFT زده بود. مثلا در مصاحبه‌ای ادعا کرده بود که که FATF توضیحات ایران درباره شروط پالرمو را پذیرفته است.
نکته دیگر نیز این است که FATF در بحث بازگشت قطعنامه‌های سازمان ملل متحد علیه ایران، قرائت غربی‌ها را مبنا قرار داده و قرائت ایران، چین و روسیه که بازگشت قطعنامه‌ها را قبول ندارند، آن‌ها را رد کرده است.
