نسل کشی امارات در سودان

بر اساس گزارش‌های سازمان ملل، جنگ داخلی سودان وارد مرحله‌ای فاجعه‌بار شده و شهر الفاشر در ایالت دارفور شمالی به صحنه جنایات گسترده نیروهای موسوم به «واکنش سریع» تبدیل شده است. کمیساریای عالی حقوق بشر اعلام کرده این نیروها، که از حمایت مالی و نظامی امارات متحده عربی برخوردارند، صدها غیرنظامی را کشته یا زخمی کرده و دست به تجاوزهای گروهی و اعدام‌های دسته‌جمعی زده‌اند. در پی تصرف شهر، بیش از ۶۰ هزار نفر از ساکنان آن گریخته‌اند و بحران انسانی در منطقه ابعاد بی‌سابقه‌ای یافته است.
در حالی‌که امارات در ظاهر خود را «فانوس امید منطقه» معرفی می‌کند، شواهد متعددی نشان می‌دهد که ابوظبی نقشی محوری در تداوم جنگ سودان دارد. بنا بر گزارش «میدل‌ایست‌آی»، امارات پایگاهی مخفی در شهر بوساسو در ایالت پانتلند سومالی ایجاد کرده که از آن برای ارسال محموله‌های تسلیحاتی ــ از جمله پهپادهای ساخت چین ــ به نیروهای واکنش سریع در سودان استفاده می‌شود. حتی مزدورانی از کشورهای آمریکای لاتین نیز در این مسیر به کار گرفته شده‌اند.
سازمان ملل این جنگ را «شدیدترین بحران انسانی جهان» توصیف کرده است؛ بحرانی که میلیون‌ها نفر را در معرض گرسنگی، بیماری و آوارگی قرار داده است. با این حال، نقش کشورهای غربی نیز در تداوم آن قابل انکار نیست. اسناد شورای امنیت سازمان ملل نشان می‌دهد تسلیحات انگلیسی که از سال ۲۰۱۵ به امارات صادر شده، در دست شبه‌نظامیان سودانی مشاهده می‌شود. پس از افشای این اطلاعات نیز، دولت بریتانیا در سال ۲۰۲۴ مجوزهای جدیدی برای فروش سلاح به ابوظبی صادر کرده است. این موضوع موجی از انتقاد در پارلمان بریتانیا برانگیخت و نمایندگان احزاب مختلف خواستار تحریم تسلیحاتی امارات شدند.
به‌طور خلاصه، جنگ سودان حاصل درگیری‌های داخلی نیست، بلکه نتیجه‌ی مستقیم دخالت‌های خارجی و جاه‌طلبی‌های امارات و چشم‌پوشی غرب است؛ دخالت‌هایی که دارفور را به نماد تازه‌ای از رنج، جنایت و بی‌عدالتی در جهان تبدیل کرده‌اند.